In Gesprek met Mandy: ‘ik zet geen punt, maar een puntkomma’

Boekwinkel Puntkomma biedt een uniek assortiment

Een boekwinkel vol met boeken van zelfuitgevende auteurs. Dat klinkt mij natuurlijk als muziek in de oren! Eigenaresse Mandy reageert heel snel én positief op mijn vraag of Verdwaald in Tirol ook in haar boekwinkel mag liggen. Maar dat niet alleen: we gingen ook samen In Gesprek. Want waarom is Mandy haar boekwinkel Puntkomma eigenlijk gestart?

Vertel Mandy, wat is jouw link met boeken en zelfuitgeven?

Als kind was ik al gek op boeken, een bezoek aan de bibliotheek vond ik een uitje. Ik had ook een fascinatie voor oudere boeken, voor de geur ervan en het gevoel erbij. Op mijn zestiende begon ik aan een grafische opleiding, maar zoals het soms gaat: ik wist daarna niet precies wat ik daarmee wilde. Ik deed ook nog een agogische opleiding en ging werken bij een dagbestedingslocatie, waar ook een repro-afdeling was en ik weer met drukwerk in aanraking kwam. Maar alles moest binnen bepaalde kaders en daar ben ik niet zo van. Toen sprak ik iemand die op freelance basis boeken opmaakte en kwamen voor mij twee van mijn passies bij elkaar: opmaken en boeken. Mijn eerste project was het opmaken van een kookboek. Daar heb ik veel van geleerd (lacht). Dat is ook wel waar ik in geloof: ik ga iets doen en gaandeweg leer ik er dan meer over. Ik blijf altijd in beweging. Daar komt de naam van mijn bedrijf ook vandaan: ik zet geen punt, maar een puntkomma.

En dan zet je de stap naar een eigen boekwinkel, Puntkomma. Hoe ben je daartoe gekomen en waarom juist in Veenhuizen?

Ik droomde al een tijd van een historisch boekwinkeltje, een plek voor iedereen waar je even uit de drukte van alle dag kunt stappen. Een plek waar ik mensen kan verbinden. Ik ben hierover veel gaan praten en gaan vertellen. Ik woon zelf in Norg, vlakbij Veenhuizen en in Veenhuizen vind je veel bijzondere winkels en ondernemers. Ik heb er zelf een tijd in een geweldige kaaswinkel gewerkt. Ik werd gek op kantoor en wilde weer onder de mensen komen. Zo kreeg ik een nog beter beeld van ondernemen in Veenhuizen en werd ik er nog enthousiaster over. Ik hoorde op een gegeven moment dat de panden in Veenhuizen in beheer zijn van een stichting. Ik heb de beheerder gemaild en nadat ik hem mijn plannen heb voorgelegd, kreeg ik een ruimte aangeboden in de Ondernemerskazerne.

Waarom kies je ervoor om juist boeken van selfpubbers in jouw boekwinkel te gaan verkopen?

Ik wil een uniek assortiment aanbieden, dat als eerste. Je vindt in mijn winkel straks boeken die je in weinig boekwinkels tegenkomt en al zeker niet allemaal in een winkel. Het wordt een winkel vol verborgen pareltjes. Daarnaast heb ik altijd gezegd dat ik het verschil wil maken voor mensen. Dat is heel ambitieus, dus inmiddels zeg ik dan dat ik geen vloedgolf hoef te creëren, dat een deining om te beginnen al mooi is. Dat wil ik met mijn boekenwinkel bereiken. Ik wil de hardwerkende auteurs een podium geven, hun verhalen delen en lezers en schrijvers met elkaar in contact brengen. Ik zie ook al voor me dat er live dagen komen, met workshops, lezingen en boekpresentaties. Of netwerkevenementen, waar schrijvers hun ervaringen met elkaar kunnen uitwisselen. Het is heel fijn dat er veel online kan, maar elkaar in de ogen kijken is toch vaak nog fijner.

Ga je ook door met het vormgeven van boeken?

Ja zeker! De winkel is daar ook een fijn verlengstuk van. Eerst stopte mijn dienstverlening als de auteur en ik het bestand naar de drukker hadden gestuurd. Daarbij doe ik wel meer dan alleen de vormgeving als de auteur dat wil. Ik adviseer bijvoorbeeld over waar je het boek kunt drukken, of je wel of niet een aansluiting bij het CB (Centraal Boekhuis) moet nemen en ik geef ideeën voor de promotie. Nu de boekwinkel er is, kan de samenwerking nog langer doorgaan.

Je ziet het vormgeven van een boek als iets dat je samen met de auteur doet?

De auteur bepaalt natuurlijk – het is zijn of haar manuscript dat ik ga vormgeven. Zonder manuscript is er niets om vorm te geven. Maar het is inderdaad wel iets dat we samen doen. Dat is voor mij ook het grote verschil tussen zelfuitgeven en uitgeven bij een uitgeverij. Stuur je als auteur je manuscript naar een uitgeverij en wil die het boek uitbrengen, dan geef je daarmee vaak ook een deel van de controle uit handen. Dat kan een heel bewuste keuze zijn. Want na het schrijven, vormgeven en drukken volgt nog een heel proces. Uitgeven is ondernemen en dat is niet voor iedereen weggelegd. Het is niet zo dat als je boek eenmaal gedrukt is, het verkopen verder vanzelf gaat. Daar zul je veel voor moeten doen. Niet iedereen zal daarin hetzelfde bereiken, maar dat is ook niet erg.

Ik heb daarom ook wel eens gedacht ‘zal ik niet ook een uitgeverij beginnen?’ Maar dat wil ik niet, want dan ga ik bepalen wat wel uitgegeven wordt en wat niet. Dan is het geen samenwerking meer. Als je gelooft in je verhaal, dan zorg je ervoor dat jouw boek er komt. Hoe dan ook. En als het er is, dan weet je mij en mijn winkel te vinden.

Dank je wel voor het inspirerende gesprek Mandy! Ik kijk er al naar uit om jouw prachtige boekwinkel te bezoeken. Wil jij dat ook? Mandy’s boekwinkel Puntkomma gaat open op 30 september en zal van woensdag tot en met zaterdag open zijn. Je vindt haar boekwinkel aan de Hospitaallaan 1 te Veenhuizen.