Gaby Rasters heeft inmiddels dertien boeken op haar naam staan. In januari verschijnt haar volgende boek, Bij jou ben ik echt, bij Bookchoice. Hoe is ze haar carrière gestart? Welke tips heeft deze veelschrijfster voor jou om op te vallen bij een uitgever?

Laten we bij het begin beginnen, hoe ben jij als schrijfster gestart?

Mijn schrijfcarrière begon met een crowfunding via het platform Ten pages. Hier kon je tien pagina’s van je verhaal delen met potentiële lezers. Je had dan drie maanden de tijd om 10.000 aandelen te verkopen; ieder aandeel stond voor een euro. In feite verzamelde je dus 10.000 euro, die je aan de uitgever gaf die dan vervolgens jouw boek uitgaf. Geen risico voor de uitgever dus. Als beginnend auteur had je het voordeel van de naam van de uitgever op je boek.

Het crowdfundplatform ging op een gegeven moment failliet. Op mijn boek had dit geen invloed, ik had alles al geregeld. Maar er zijn wel veel auteurs geweest die hierdoor de aandelen die ze al verkocht hadden kwijt waren. Heel zuur.

Dat verkopen van die 10.000 aandelen ging niet zo maar, daar heb ik hard voor moeten werken. Ik bedacht allerlei marketingacties om een zo groot mogelijk publiek te bereiken.  Zo heb ik voor de personages uit het boek Facebook-pagina’s gemaakt, die gevolgd konden worden. Op die manier kwamen de personages echt tot leven. Dat is nog altijd een groot succes; inmiddels beheert een aantal fans die pagina’s en kun je de personages dus nog altijd volgen. Ik heb ook scenes laten naspelen uit de boeken door bekende acteurs.

En hoe is het verder gegaan?

Dat eerste boek, Follow, werd een groot succes. Het crowdfundplatform was dus intussen failliet en Zomer & Keuning wilde wel graag een vervolg uitbrengen. Zij hebben het eerste boek gekocht van de uitgever. Like en Share zijn vervolgens uitgekomen. Het laatste boek uit die serie is van 2016. Ook bracht ik daar het boek Nooit meer Bang uit. Dit boek won de Valentijnsprijs; een dubbelslag, zowel de publieksprijs als de juryprijs.  Daarna zijn mijn boeken verschenen bij De Boekerij. Zij namen ook de trilogie van Zomer & Keuning over. Overigens komen er deze zomer drie e-books uit bij Zomer & Keuning: een heerlijke luchtige serie over een bloemenstal in het Vondelpark.

Ook nu mijn boeken bij een grote uitgever verschijnen, voeg ik zelf altijd nog iets extra’s toe. Voor Hou me vast zoals ik was heb ik bijvoorbeeld bonbons laten ontwikkelen. Bijna al mijn boeken hebben een titelsong.

Je hebt veel verschillende boeken geschreven: romans, thrillers, feelgoods, een kinderboek. Bepaal jij zelf wat voor boek je schrijft? Of heeft de uitgever daar invloed op?

Ik stuur al mijn ideeën naar mijn redacteur. En geloof me: dat zijn er veel. Zij houdt ze allemaal netjes bij en overlegt met het team. Nadat er een boek van mij verschenen is, kijken ze dat wat er past binnen het fonds. Dan komt ze bij mij terug op een idee en dat ga ik dan uitwerken.

Voor mijn kinderboek ging dat anders. Ik wilde heel graag een kinderboek schrijven en heb aan een uitgever gevraagd wat voor soort kinderboek ze zouden willen. Ze gaven aan dat ze graag een boek wilden met in de hoofdrol een kind met het syndroom van Down. Het verhaal is gebaseerd op iemand die ik ken. Het begon als feelgood, maar tijdens mijn werk kwam ik in contact met een jongen die het thuis heel moeilijk had. Die heb ik ook een stem gegeven in het boek.

Kun je iets vertellen over jouw schrijfgewoontes?

Ik schrijf op ieder moment dat het maar even kan en ik heb het voordeel dat ik heel snel schrijf. Inmiddels heb ik een eigen werkkamer, die ik gezellig heb gemaakt. Maar ik kan ook prima schrijven op de bank met de kinderen om mij heen, of in een vliegtuig. Ik lees eigenlijk zelden iets terug, behalve als ik een paar weken niet heb kunnen schrijven. Daardoor kan het voorkomen dat in een eerste versie iemand die op pagina 10 op de bank zit, op pagina 12 ineens in bed ligt. Die slordigheden halen mijn meelezers er dan uit. Maar ik schrijf het liefst aan een stuk door, ik ga niet teruglezen en steeds iets veranderen. Ook de opmerkingen van meelezers verwerk ik pas als de hele eerste versie op papier staat. Anders verlies ik de vaart in het schrijven. De plotwendingen houd ik goed in mijn hoofd en die zijn toch het allerbelangrijkste. De details kunnen ook later aangepast worden.

Zou je van schrijven je beroep willen maken?

Ik zou het willen omdraaien: ik ben blij dat ik een baan ernaast heb. Anders zouden er twintig boeken van mij per jaar verschijnen en daar is niet tegenop te lezen. Vrienden klagen nu al wel eens over mijn snelheid van schrijven, dat ze het ene boek nog niet uit hebben en het volgende verschijnt al. Bovendien: waar zou ik dan nog mijn inspiratie vandaan halen? Ik denk dat ik een soort kluizenaar zou worden dan, een heel enge misschien wel (lacht).

Doordat je zelf heel actief bent in de marketing, heb je ook veel contact met lezers en bloggers. Hoe ervaar je dat?

Het contact met lezers en bloggers vind ik heel leuk en ook heel bijzonder. Sommige mensen zijn zo lief en betrokken. Dat begon al bij mijn crowdfundactie voor mijn eerste boek, maar dat gaat nog steeds door. Soms heb je ook het tegenovergestelde. Dan schrijft iemand zonder enig respect over een boek. Dat vind ik eigenlijk niet kunnen. Natuurlijk, niet ieder boek zal je smaak zijn, maar dan nog kun je respect tonen. Dat vind ik soms wel lastig, al kan ik er tegenwoordig wel beter tegen. Omgaan met kritiek moet je wel leren, want het hoort er echt bij. Soms neem ik ook contact op met de schrijver van zo’n review en als er dan contact ontstaat, begrijp je vaak beter waarom iemand zo negatief reageert. Vaak is het iets bij de lezer zelf waardoor die zich aan een personage of een verhaallijn stoort.